ਨਾ ਹੋ ਖੁਸ਼ੀ ਮੁਝੇ ਕਿਉਂਕਰ ਕਜ਼ਾ ਕੇ ਆਨੇ ਕੀ
ਖ਼ਬਰ ਹੈ ਲਾਸ਼ ਪੇ ਉਸ ਬੇਵਫ਼ਾ ਕੇ ਆਨੇ ਕੀ ।
ਈਦ ਕਾ ਦਿਨ ਹੈ ਗਲੇ ਆਜ ਤੋ ਮਿਲ ਲੋ ਜ਼ਾਲਿਮ,
ਰਸਮੇਂ ਦੁਨੀਆਂ ਭੀ ਹੈ, ਮੌਕਾ ਭੀ ਹੈ, ਦਸਤੂਰ ਭੀ ਹੈ।
ਦਰਿਆਏ ਹੁਸਨ ਔਰ ਭੀ ਦੋ ਹਾਥ ਬੜ ਗਿਆ,
ਅੰਗੜਾਈ ਲੀ ਜੋ ਯਾਰ ਨੇ ਦੋਨੋ ਹਾਥ ਉਠਾ ਕਰ।
ਅੱਛੇ ਈਸਾ ਹੋ, ਮਰੀਜ਼ੋਂ ਕਾ ਖਿਆਲ ਅੱਛਾ ਹੈ,
ਹਮ ਮਰੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਤੁਮ ਕਹਤੇ ਹੋ ਹਾਲ ਅੱਛਾ ਹੈ।
ਨਿਗਾਹ ਕਾ ਵਾਰ ਥਾ ਦਿਲ ਪਰ, ਤੜਪਨੇ ਜਾਨ ਲਗੀ,
ਚਲੀ ਥੀ ਬਰਛੀ ਕਿਸੀ ਪਰ, ਕਿਸੀ ਕੇ ਆਨ ਲਗੀ।
ਯਹ ਖ਼ਤ ਨਹੀਂ, ਸਦਾਏ ਦਿਲੇ ਦਰਦਮੰਦ ਹੈ,
ਇੱਕ ਬੇਵਤਨ ਕਾ ਪਿਆਰ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਮੇਂ ਬੰਦ ਹੈ।
ਕਿਆ ਕਹਤੇ ਹੋ ਮੇਰੀ ਬਲਾ ਭੀ ਨ ਆਏਗੀ,
ਗਰ ਤੁਮ ਨ ਆਓਗੇ ਤੋ ਕਜ਼ਾ ਭੀ ਨ ਆਏਗੀ।
ਕਿਆ ਇਸ਼ਕ ਨੇ ਸਮਝਾ ਹੈ ਕਿਆ ਹੁਸਨ ਨੇ ਜਾਨਾ ਹੈ,
ਹਮ ਖ਼ਾਕ ਨਸ਼ੀਨੋਂ ਕੀ ਠੋਕਰ ਮੇਂ ਜ਼ਮਾਨਾ ਹੈ।
ਆ ਮੇਰੇ ਚਾਂਦ, ਰੌਸ਼ਨੀ ਕਮ ਹੈ,
ਬਾਤ ਬਨਤੀ ਨਹੀਂ ਸਿਤਾਰੋਂ ਸੇ ।
ਦੁਨੀਆਂ ਜਿਸੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ, ਜਾਦੂ ਕਾ ਖਿਲੌਨਾ ਹੈ,
ਖੋ ਜਾਏ ਤੋ ਮਿੱਟੀ ਹੈ, ਮਿਲ ਜਾਏ ਤੋ ਸੋਨਾ ਹੈ।
ਐ ਸ਼ਮਾ ਤੇਰੀ ਉਮਰੇ ਤਬੀਈ ਹੈ ਏਕ ਰਾਤ,
ਹਸ ਕਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਯਾ ਇਸੇ ਰੋਕਰ ਗੁਜ਼ਾਰ ਦੇ।
ਅਬ ਤੋ ਘਬਰਾ ਕੇ ਯਹ ਕਹਤੇ ਹੋ ਕਿ ਮਰ ਜਾਏਂਗੇ
ਮਰ ਕੇ ਭੀ ਚੈਨ ਨ ਆਇਆ ਤੋ ਕਿਧਰ ਜਾਏਂਗੇ।
ਉਜਾਲੇ ਅਪਨੀ ਯਾਦੋਂ ਕੇ ਹਮਾਰੇ ਸਾਥ ਰਹਨੇ ਦੋ,
ਨ ਜਾਨੇ ਜਿੰਦਗੀ ਕੀ ਕਿਸ ਗਲੀ ਮੇਂ ਸ਼ਾਮ ਹੋ ਜਾਏ।
ਇਸ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਕੁਝ ਰੰਗ ਈ ਨਿਆਰੇ ਨੇ
ਜੋ ਜਾਨ ਦੇ ਦੁ਼ਸ਼ਮਣ ਨੇ ਉਹ ਜਾਨ ਤੋਂ ਪਿਆਰੇ ਨੇ।
ਹਮੇਂ ਜਬ ਭੀ ਧੋਖਾ ਦੀਆ ਦੋਸਤੋਂ ਨੇ
ਹਮੇਂ ਅਪਨੇ ਦੁਸ਼ਮਨ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆਏ।
( ਇਹ ਸਾਰੇ ਬੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਂ ਤਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਤੋਂ ਸੁਣੇ ਜਾਂ ਵੰਨ ਸੁਵੰਨੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਨੇ ਲੜ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿੱਤੇ। ਜਿਸ ਡਾਇਰੀ ਵਿਚ ਲਿਖੇ ਪਏ ਸਨ, ਉਸਦੀ ਹਾਲਤ ਖ਼ਸਤਾ ਹੋ ਚੱਲੀ ਏ, ਪਰ ਨੈੱਟ ਦਾ ਪੰਨਾ ਨਵਾਂ ਨਕੋਰ ਰਹੂ ਤੇ ਮਿੱਤਰਾਂ ਤੱਕ ਵੀ ਪੁੱਜੇਗਾ, ਸ਼ਾਇਦ ! ਇਹਨਾਂ ਸ਼ੇਅਰਾਂ ਦੇ ਰਚਨਹਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਣਾਮ ! )
No comments:
Post a Comment