Share
ਹਾਲ ਏ ਦਿਲ
- ਅਕਲ ਉਧਾਰੀ ਮੰਗ ਕੇ, ਬਣਿਆ ਨਾਢੂ ਖਾਨ।
ਸਿਰ ਤੇ ਅੌਕੜ ਵੇਚ ਕੇ, ਹੁੰਦੇ ਖੁਸ਼ਕ ਪ੍ਰਾਣ। - ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਦਿਨ ਸੁਹਾਵਣਾ, ਖਿੜੀ ਖਿੜੀ ਏ ਰੂਹ।
ਯਾਦਾਂ ਵਾਲੀ ਤਿੱਤਲੀ, ਆਈ ਦਿਲ ਦੀ ਜੂਹ। - ਸ਼ਮੀ ਆਾਖਦਾ ਦੋਸਤੋ, ਵਕਤ ਬੜਾ ਬਲਵਾਨ।
ਰੋਕ ਸਕੇ ਨਾ ਏਸ ਨੂੰ, ਲਾ ਲਾ ਥੱਕੇ ਤਾਣ। - ਰੋਜ਼ੀ ਰੋਟੀ ਬਦਲਿਆ, ਘਰ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਰਾਹ।
ਕੂੰਜ ਡਾਰ ਤੋਂ ਵਿੱਛੜੀ, ਹੋਏ ਓਪਰੇ ਸਾਹ। - ਅੱਖ ਉਹੀ ਏ ਜਾਣਦੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਖ਼ਸ਼ੇ ਰੱਬ।
ਬਾਕੀ ਦੁਨੀਆਂ ਲਈ ਤਾਂ, ਸਭੇ ਕੁਦਰਤਾਂ ਯੱਭ। - ਕਿੱਸੇ ਬੜੇ ਸੁਹਾਵਣੇ, ਸੁਣਦੇ ਬਾਪੂ ਵੀਰ।
ਮੱਥੇ ਆਪਣੇ ਕੁੱਟਦੇ, ਘਰ ਜੰਮੇ ਜੇ ਹੀਰ। - ਹੱਥ ਨਜ਼ੂਮੀ ਵੇਖਦਾ, ਬੈਠਾ ਬੁੱਕਲ ਮਾਰ।
ਗਧਾ ਗਧੇ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ, ਕਦੋਂ ਲੱਥਣਾ ਭਾਰ। - ਦੇਵੀ ਕੰਜਕ ਪੂਜਦੇ, ਨਾਲੇ ਧੋਂਦੇ ਪੈਰ।
ਧੀ ਜੰਮੇ ਨਾ ਝੂਰਦੇ, ਕੁੱਖ ਚ ਕੱਢਣ ਵੈਰ। - ਹੇਠ ਸਰ੍ਹਾਣੇ ਦੱਬ ਲਏ, ਸੁਪਨੇ ਕਈ ਕਮਾਲ।
ਸੁਪਨੇ ਸੁਪਨੇ ਰਹਿ ਗਏ, ਅੱਖਾਂ ਰੜਕਣ ਲਾਲ। - ਪੱਲਿਓਂ ਪੈਸੇ ਖ਼ਰਚ ਕੇ, ਅਜਕਲ੍ਹ ਛਪੇ ਿਕਿਤਾਬ।
ਲਿਖੇ, ਛਪੇ ਜਾਂ ਚੁੱਪ ਰਹੇ, ਸ਼ਮੀ ਕਰੇ ਹਿਸਾਬ।
ਗੱਲਾਂ
ਲੇਖ ਲਿਖਦੇ ਨੇ ਲੋਕ ਬਿਗਾਨਿਆਂ ਦੇ,
ਦੱਸਣ ਨਾਲ ਤਫ਼ਸੀਲ ਦੇ ਉਹ ਗੱਲਾਂ।
ਪੀੜ੍ਹੀ ਆਪਣੀ ਹੇਠ ਦਾ ਨਾ ਫ਼ਿਰੇ ਸੋਟਾ,
ਐਬ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਫੋਲਣੇ, ਕੀ ਗੱਲਾਂ?
ਜਿਹੜੇ ਯਾਰ ਨੇ ਯਾਰ ਕੋਲ ਦਿਲ ਫੋਲੇ,
ਕਰੇ ਰਾਜ਼ ਨਾ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਉਹ ਗੱਲਾਂ।
ਬੱਦਲਾਂ ਵਾਂਗ ਵਲਵਲੇ ਗਰਜਦੇ ਨੇ,
ਖੌਲੇ ਸਾਗਰ ਜਿਉਂ ਮਾਰ ਮਾਰ ਛੱਲਾਂ।
ਕਦੇ ਜਾਪਦੈ ਤੋੜ ਕੇ ਤੰਦ ਤਾਣਾ,
ਕੋਈ ਨੁੱਕਰ ਪਹਾੜ ਦੀ ਜਾ ਮੱਲਾਂ।
ਛੱਡ ਭੱਜਣਾ ਜੱਗ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੌਖਾ,
ਮਨ ਮੋੜਦਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਹੋਰ ਗੱਲਾਂ।
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਲੁਕਿਆ ਜੋ ਦੱਸੀ ਜਾਦਾਂ,
ਕੰਨ ਲਾ ਕੇ ਸੁਣੀ ਜਾ ਤੂੰ ਗੱਲਾਂ।
ਨਿੱਘਰਾ ਸਿੱਘਰੀ ਆ ਗਈ ਓਇ ਸ਼ਮੀ,
ਸਮਝੇ ਹੋਰ ਤੇ ਹੁੰਦੀਆ ਹੋਰ ਗੱਲਾਂ।
ਦੱਸਣ ਨਾਲ ਤਫ਼ਸੀਲ ਦੇ ਉਹ ਗੱਲਾਂ।
ਪੀੜ੍ਹੀ ਆਪਣੀ ਹੇਠ ਦਾ ਨਾ ਫ਼ਿਰੇ ਸੋਟਾ,
ਐਬ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਫੋਲਣੇ, ਕੀ ਗੱਲਾਂ?
ਜਿਹੜੇ ਯਾਰ ਨੇ ਯਾਰ ਕੋਲ ਦਿਲ ਫੋਲੇ,
ਕਰੇ ਰਾਜ਼ ਨਾ ਰਾਜ਼ ਨੂੰ ਉਹ ਗੱਲਾਂ।
ਬੱਦਲਾਂ ਵਾਂਗ ਵਲਵਲੇ ਗਰਜਦੇ ਨੇ,
ਖੌਲੇ ਸਾਗਰ ਜਿਉਂ ਮਾਰ ਮਾਰ ਛੱਲਾਂ।
ਕਦੇ ਜਾਪਦੈ ਤੋੜ ਕੇ ਤੰਦ ਤਾਣਾ,
ਕੋਈ ਨੁੱਕਰ ਪਹਾੜ ਦੀ ਜਾ ਮੱਲਾਂ।
ਛੱਡ ਭੱਜਣਾ ਜੱਗ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੌਖਾ,
ਮਨ ਮੋੜਦਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਹੋਰ ਗੱਲਾਂ।
ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਲੁਕਿਆ ਜੋ ਦੱਸੀ ਜਾਦਾਂ,
ਕੰਨ ਲਾ ਕੇ ਸੁਣੀ ਜਾ ਤੂੰ ਗੱਲਾਂ।
ਨਿੱਘਰਾ ਸਿੱਘਰੀ ਆ ਗਈ ਓਇ ਸ਼ਮੀ,
ਸਮਝੇ ਹੋਰ ਤੇ ਹੁੰਦੀਆ ਹੋਰ ਗੱਲਾਂ।
ਕਲਯੁਗੀ ਬਾਬੇ
ਧਰਮ ਕਰਮ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਸ਼ਰਮ ਲਾਹੀ,
ਖੌਰੂ ਪਾਇਆ ਕਲਯੁਗੀ ਬਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਕੀ ਦੱਸੀਏ ਕੀ ਕੀ ਕਰਨ ਖੇਡਾਂ,
ਪੁੱਠੇ ਛੇੜ ਲਏ ਰਾਗ ਅਜਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਬਣ ਭੂਤਨੇ ਕੱਢ ਦੇਣ ਭੂਤ ਚਿੰਬੜੇ,
ਕੰਮ ਸਾਰਦੇ ਨਾਲ ਡਰਾਬਿਆਂ ਦੇ।
ਸਿੱਧੀ ਗੱਲ ਹੈ ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਡੀ,
ਬੰਦਾ ਦੱਬਿਆ ਰਬ ਦੇ ਦਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਨਿੱਕੇ ਮੋਟੇ ਉਧਾਲਦੇ ਫਿਰਨ ਰੰਨਾਂ,
ਕੀਤੇ ਕਬਜੇ ਕਈ ਖਰਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਠੱਗ ਚੋਰ ਲੁਟੇਰੇ ਵੀ ਖੜ੍ਹੇ ਵੇਖਣ,
ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਜੋ ਬੇਹਿਸਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਘੁਣ ਵਾਂਗ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਡੇਰੇ,
ਕੈਸਾ ਸੁੱਟਿਆ ਜਾਲ ਹੈ ਬਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਮਿਟ ਜਾਣੀ ਹੈ ਕਦੇ ਤਾਂ ਵੇਖੀਂ ਸ਼ਮੀ,
ਧੁੰਦ ਧੂੜ ਜੋ ਉਡਾਈ ਹੈ ਬਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਖੌਰੂ ਪਾਇਆ ਕਲਯੁਗੀ ਬਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਕੀ ਦੱਸੀਏ ਕੀ ਕੀ ਕਰਨ ਖੇਡਾਂ,
ਪੁੱਠੇ ਛੇੜ ਲਏ ਰਾਗ ਅਜਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਬਣ ਭੂਤਨੇ ਕੱਢ ਦੇਣ ਭੂਤ ਚਿੰਬੜੇ,
ਕੰਮ ਸਾਰਦੇ ਨਾਲ ਡਰਾਬਿਆਂ ਦੇ।
ਸਿੱਧੀ ਗੱਲ ਹੈ ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਡੀ,
ਬੰਦਾ ਦੱਬਿਆ ਰਬ ਦੇ ਦਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਨਿੱਕੇ ਮੋਟੇ ਉਧਾਲਦੇ ਫਿਰਨ ਰੰਨਾਂ,
ਕੀਤੇ ਕਬਜੇ ਕਈ ਖਰਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਠੱਗ ਚੋਰ ਲੁਟੇਰੇ ਵੀ ਖੜ੍ਹੇ ਵੇਖਣ,
ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਜੋ ਬੇਹਿਸਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਘੁਣ ਵਾਂਗ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਡੇਰੇ,
ਕੈਸਾ ਸੁੱਟਿਆ ਜਾਲ ਹੈ ਬਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਮਿਟ ਜਾਣੀ ਹੈ ਕਦੇ ਤਾਂ ਵੇਖੀਂ ਸ਼ਮੀ,
ਧੁੰਦ ਧੂੜ ਜੋ ਉਡਾਈ ਹੈ ਬਾਬਿਆਂ ਨੇ।
ਸੈਮੀਨਾਰ
ਹੁੰਦਾ ਹੁਕਮ ਏ ਜਦੋਂ ਮਾਸਟਰਾਂ ਨੂੰ, ਫ਼ਿਰ ਇੰਝ ਸੈਮੀਨਾਰ ਲਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਕੁਝ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਕੁਝ ਸੜ ਜਾਣ ਅੰਦਰੋਂ, ਹੁੰਦੇ ਲੇਟ ਨਾ ਟੈਮ ਤੇ ਆਉਣ ਮੀਆਂ।
ਕਰਨੀ ਨੌਕਰੀ ਤੇ ਫੇਰ ਨਖ਼ਰਾ ਕੀ, ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਚਿੱਤ ਪਰਚਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਕਦੇ ਇੱਕ ਦਿਨਾ ਅਤੇ ਕਦੇ ਦਸ ਦਿਨਾ, ਪੰਜ ਦਿਨਾ ਵੀ ਚੌਂਕੀ ਲਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਮਿਲਕੇ ਪਛਾਣ ਕੱਢਦੇ, ਕਿਸ ਕਿਸਦਾ ਹੋਇਆ ਆਉਣ ਮੀਆਂ।
ਵਾਂਗ ਮੁਜਰਮਾਂ ਕੰਬ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਮੁਲਾਜ਼ਮ, ਵੱਡੇ ਸਾਬ੍ਹ ਜਦ ਫੇਰੀਆਂ ਪਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਸਾਬ੍ਹ ਮਾਰ ਜਾਂਦੇ ਦਬਕੇ ਨਾਲ ਦਲੀਲਾਂ, ਸਮਝਿਆਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸਮਝਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਰੰਗ ਬਰੰਗ ਸਕੀਮਾਂ ਦੇ ਜਾਲ਼ ਬੁਣਕੇ, ਧੁੰਦ ਧੂੜ ਖ਼ੂਬ ਉਡਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਲਿਖੇ ਮੂਸਾ ਤੇ ਪੜ੍ਹੇ ਖੁਦਾ ਅਕਸਰ, ਤੌਬਾ ! ਜੋ ਇਹ ਸਿਲੇਬਸ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਮੁੱਕੇ ਜਦ ਗੋਲਾ ਬਾਰੂਦ ਮਾਹਿਰਾਂ ਦਾ, ਸਟੇਜ ਮਾਸਟਰਾਂ ਹੱਥ ਫੜਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਅੱਕੇ ਥੱਕੇ ਤੇ ਖਾ ਧੱਕੇ ਭਾਰੀ, ਕੱਢ ਕੇ ਭੜਾਸ ਖ਼ੂਸ ਆਉਣ ਮੀਆਂ।
ਮੁਰਲੀ ਮਹਿਕਮਾ ਆਖੇ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਰੀ, ਸਭ ਆਪਣੀ ਹੀ ਧੁਨ ਵਜਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਚੱਲ ਛੱਡ ਤੂੰ ਕੀ ਲੈਣਾ ਯਾਰ ਸ਼ਮੀ, ਨਿਭਾਈ ਜਾ ਜਿਵੇਂ ਬਾਕੀ ਨਿਭਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਕੁਝ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਕੁਝ ਸੜ ਜਾਣ ਅੰਦਰੋਂ, ਹੁੰਦੇ ਲੇਟ ਨਾ ਟੈਮ ਤੇ ਆਉਣ ਮੀਆਂ।
ਕਰਨੀ ਨੌਕਰੀ ਤੇ ਫੇਰ ਨਖ਼ਰਾ ਕੀ, ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਚਿੱਤ ਪਰਚਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਕਦੇ ਇੱਕ ਦਿਨਾ ਅਤੇ ਕਦੇ ਦਸ ਦਿਨਾ, ਪੰਜ ਦਿਨਾ ਵੀ ਚੌਂਕੀ ਲਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਮਿਲਕੇ ਪਛਾਣ ਕੱਢਦੇ, ਕਿਸ ਕਿਸਦਾ ਹੋਇਆ ਆਉਣ ਮੀਆਂ।
ਵਾਂਗ ਮੁਜਰਮਾਂ ਕੰਬ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਮੁਲਾਜ਼ਮ, ਵੱਡੇ ਸਾਬ੍ਹ ਜਦ ਫੇਰੀਆਂ ਪਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਸਾਬ੍ਹ ਮਾਰ ਜਾਂਦੇ ਦਬਕੇ ਨਾਲ ਦਲੀਲਾਂ, ਸਮਝਿਆਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸਮਝਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਰੰਗ ਬਰੰਗ ਸਕੀਮਾਂ ਦੇ ਜਾਲ਼ ਬੁਣਕੇ, ਧੁੰਦ ਧੂੜ ਖ਼ੂਬ ਉਡਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਲਿਖੇ ਮੂਸਾ ਤੇ ਪੜ੍ਹੇ ਖੁਦਾ ਅਕਸਰ, ਤੌਬਾ ! ਜੋ ਇਹ ਸਿਲੇਬਸ ਪੜ੍ਹਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਮੁੱਕੇ ਜਦ ਗੋਲਾ ਬਾਰੂਦ ਮਾਹਿਰਾਂ ਦਾ, ਸਟੇਜ ਮਾਸਟਰਾਂ ਹੱਥ ਫੜਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਅੱਕੇ ਥੱਕੇ ਤੇ ਖਾ ਧੱਕੇ ਭਾਰੀ, ਕੱਢ ਕੇ ਭੜਾਸ ਖ਼ੂਸ ਆਉਣ ਮੀਆਂ।
ਮੁਰਲੀ ਮਹਿਕਮਾ ਆਖੇ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਰੀ, ਸਭ ਆਪਣੀ ਹੀ ਧੁਨ ਵਜਾਉਣ ਮੀਆਂ।
ਚੱਲ ਛੱਡ ਤੂੰ ਕੀ ਲੈਣਾ ਯਾਰ ਸ਼ਮੀ, ਨਿਭਾਈ ਜਾ ਜਿਵੇਂ ਬਾਕੀ ਨਿਭਾਉਣ ਮੀਆਂ।
0
comments
Posted by
Shammi Talwara
Labels:
Kaav Viyang,
Poetical Satire,
Poetry,
Seminar,
Vichar,
ਬੈਂਤ
Subscribe to:
Posts (Atom)